- تگ آوردن (اَ دَ دَ)
حمله ور شدن. روی آوردن:
وگر مخالف حصنی کشد ز آهن و سنگ
بر او تگ آرند از روزن و در، آتش و آب.
مسعودسعد
وگر مخالف حصنی کشد ز آهن و سنگ
بر او تگ آرند از روزن و در، آتش و آب.
مسعودسعد
معنی تگ آوردن - جستجوی لغت در جدول جو
- تگ آوردن
حمله ور شدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کنایه از به تنگ آوردن، به کسی سخت گرفتن و او را در تنگنا گذاشتن، به ستوه آوردن
توجه کردن، به طرف کسی یا چیزی رو کردن و به سوی آن رفتن
رو نهادن، توجه کردن به کسی یا چیزی، رفتن به سوی کسی یا چیزی
رو نهادن، توجه کردن به کسی یا چیزی، رفتن به سوی کسی یا چیزی
(مَ)
لغت نامه دهخدا
به جان آوردن. به ستوه آوردن. زله کردن:
کاین خانه که آب و رنگت آرد
از تنگی خود بتنگت آرد.
نظامی
کاین خانه که آب و رنگت آرد
از تنگی خود بتنگت آرد.
نظامی
(عَثَ)
لغت نامه دهخدا
موجب علت تب شدن. گرفتار تب کردن کسی را:
به حلوا گرچه طبعت میل دارد
گرافزون خورده باشی هم تب آرد.
(منسوب به نظامی)
به حلوا گرچه طبعت میل دارد
گرافزون خورده باشی هم تب آرد.
(منسوب به نظامی)
(اِ دَ / دِ فُ تَ)
لغت نامه دهخدا
به ستوه آوردن. زله کردن. ستوه کردن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). سخت گرفتن. در مضیقه گذاشتن. (فرهنگ فارسی معین) :
از آن گر بگردیم و جنگ آوریم
جهان بر دل خویش تنگ آوریم.
فردوسی.
به فرمان کاوس جنگ آوریم
جهان بر بد اندیش تنگ آوریم.
فردوسی.
چو هنگام تیزی درنگ آوری
جهان بر دل خویش تنگ آوری.
فردوسی.
شد محمدالب الغ خوارزمشاه
در قتال سبزوار بی پناه
تنگشان آورد لشکرهای او
اسپهش افتاد در قتل عدو.
مولوی.
- به تنگ آوردن، به ستوه آوردن. در مضیقه گذاشتن. (فرهنگ فارسی معین). بی نهایت ستم کردن و رنج رسانیدن. (ناظم الاطباء) :
چو جمشیدرا بخت شد کندرو
به تنگ آوریدش جهاندار نو.
فردوسی.
یا مکن اندیشه به چنگ آورش
یا به یک اندیشه به تنگ آورش.
نظامی.
- دل به تنگ آوردن، به خاطر کسی رنج رسانیدن. (ناظم الاطباء). ملول گشتن و غمگین گردیدن. دل آزرده شدن:
ز موی سپیدش دل آری به تنگ
تن روشن زال را نیست ننگ.
فردوسی.
رجوع به تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود
از آن گر بگردیم و جنگ آوریم
جهان بر دل خویش تنگ آوریم.
فردوسی.
به فرمان کاوس جنگ آوریم
جهان بر بد اندیش تنگ آوریم.
فردوسی.
چو هنگام تیزی درنگ آوری
جهان بر دل خویش تنگ آوری.
فردوسی.
شد محمدالب الغ خوارزمشاه
در قتال سبزوار بی پناه
تنگشان آورد لشکرهای او
اسپهش افتاد در قتل عدو.
مولوی.
- به تنگ آوردن، به ستوه آوردن. در مضیقه گذاشتن. (فرهنگ فارسی معین). بی نهایت ستم کردن و رنج رسانیدن. (ناظم الاطباء) :
چو جمشیدرا بخت شد کندرو
به تنگ آوریدش جهاندار نو.
فردوسی.
یا مکن اندیشه به چنگ آورش
یا به یک اندیشه به تنگ آورش.
نظامی.
- دل به تنگ آوردن، به خاطر کسی رنج رسانیدن. (ناظم الاطباء). ملول گشتن و غمگین گردیدن. دل آزرده شدن:
ز موی سپیدش دل آری به تنگ
تن روشن زال را نیست ننگ.
فردوسی.
رجوع به تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود
لک آوردن چشم. نقطه ای از سفیدی یا سیاهی و یا سرخی در چشم ظاهر شدن
کم آوردن کسی را. غلبه کردن بر او: (با من بر آیند یا توانند که با من کاو ندو مرا کم آرند) (افهم الغالبون کفره قریش ما را کم توانند آورد)
داخل کردن ادخال، بیرون آوردن (از اضداد)، رها کردن آزاد ساختن، یا از خود در آوردن دروغ پردازی کردن مطلبی از خود ساختن که واقعیت نداشته باشد
سخت گرفت در مضیقه گذاشتن، یا به تنگ آوردن، بستوه آوردن در مضیقه گذاشتن
جاری کردن آب یا آب چشم (دیده)، جاری کردن چشم آب مخصوص را بی اختیار بسبب کسالت یا پیری
